سیدالشهدا

*متن نوحه حرم آقام حسین و حرم آقام اباالفضل از محمود کریمی*

****************

بین الحرمین و حرم آقام حسین و حرم آقام ابالفضل
بین الحرمین و حرم آقام حسین و حرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
بین الحرمین و حرم آقام حسین و حرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
بحر من سائل ، مدد ارباب حسین و کرم آقام ابالفضل
بحر من سائل ، مدد ارباب حسین و کرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
بین الحرمین و حرم آقام حسین و حرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
کاشکی پا بگیره، این یها، پشت درب سرداب
کاشکی پا بگیره، این یها، پشت درب سرداب
کفین ابالفضل ، تل زینبیه ، خیمه گاه ارباب
کفین ابالفضل ، تل زینبیه ، خیمه گاه ارباب
بین الحرمین و حرم آقام حسین و حرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل
کاش تو زندگیمون، یک دهه محرم، در کربلا بودیم
کاش تو زندگیمون، یک دهه محرم، در کربلا بودیم
کاش می شد محرم ، با هیئتیامون، ایوون طلا بودیم
کاش می شد محرم ، با هیئتیامون، ایوون طلا بودیم
بحر من سائل ، مدد ارباب حسین و کرم آقام ابالفضل
بحر من سائل ، مدد ارباب حسین و کرم آقام ابالفضل
بین الحرمین و حرم آقام حسین و ، حرم آقام ابالفضل
مجنون حسینم ، مدیون ابالفضل

****************

کاشکی جون می دادیم ، تو یها ، قتلگاه اکبر
با هروله کردن ، تو گریه می مردیم ، قتله گاه اصغر
ای خدا چی می شد ، عالم جای خیمش ، پرشراره می شد
جای اون تن ما ، زیر سم اسبا ، پاره پاره می شد
جای اون تن ما زیر سم اسبا پاره پاره می شد
کاشکی پا بگیره این یها پشت درب سرداب
کاشکی پا بگیره/ این یها / پشت درب سرداب
کفین ابالفضل تل زینبیه خیمه گاه ارباب
کفین ابالفضل تل زینبیه خیمه گاه ارباب
بین همه ی عشقای دنیا عشق است ابالفضل
کسیت خدای دلبری، اباالفضل

مورخان در مورد همسران امام نوشته‌اند: حضرت چند همسر داشت ، بدین شرح:

۱ـ لیلی دختر ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی، مادر حضرت علی اکبر، شهید کربلا،

۲ـ شهربانو(شاه ن) دختر کسری یزدگرد سوم، پادشاه ایران، مادر امام سجاد(ع)،

۳ـ رباب دختر امریء القیس بن عدی، مادر حضرت سکینه و عبدالله رضیع،

۴ـ ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله، مادر فاطمه بنت الحسین.

۵- قضاعه  که از او فرزندی به نام جعفر داشت.

اوّلی از قبیلة ثقیف (طایفه ای در طائف)، دومی ایرانی، سومی از قبیله کلبیه و چهارمی از تیم بود.

در مورد این که شهربانو جزء همسران امام بوده، اختلاف است.

در مورد این که همسران در کربلا بودند، یا نه، برخی از مورخان نوشته اند: تنها رباب در کربلا حضور داشت. او به همراه دیگر ن و فرزندان به کوفه و سپس به شام به عنوان اسیر برده شد و بعداً به همراه کاروان به مدینه بازگشتند.

وی پس از شهادت امام حسین(ع) وقتی به مدینه آمد، بزرگان مدینه از او خواستگاری و درخواست ازدواج کردند اما در پاسخ آنان فرمود: بعد از آن که افتخار وصلت با خاندان پیامبر نصیبم شد، با فرد دیگری وصلت نخواهم کرد». در مدینه یک سال عزاداری کرد و در این مدت روزها زیر سقفی نمی‌رفت و مدام در مظلومیت حسین(ع) می‌گریست تا جان به جان آفرین تسلیم نمود.

در مورد شهربانو افسانه های نقل شده که صحت ندارد . از جمله این که پس از عاشورا از دست دشمن فرار کرد و چون دشمن در تعقیب او بود ، در بین راه به کوه معروف بی بی شهربانو رسید و کوه شکافته شد و او را در خود جای داد. کسانی که نام یکی از همسران امام را شهربانو و دختر یزدگرد ثبت کرده اند ، اذعان دارند پس ازتولد امام سجاد با فاصله اندکی از دنیا رفت.

نام، نسب، کنیه، القاب

در منابع شیعه و سنی آمده است که پیامبر(ص) نام حسین» را بر او نهاد. بر اساس روایات، این نامگذاری به فرمان خداوند انجام گرفت. دو نام حسن و حسین، که قبل از اسلام نزد مردم عرب سابقه‌ای نداشت،] معادل شَبَّر و شَبیر (یا شَبّیر)، نام پسران هارون است. گزارش‌های دیگری نیز درباره نامگذاری او ذکر شده است از جمله اینکه ابتدا امام علی(ع) او را حرب یا جعفر نامید ولی پیامبر(ص) نام حسین را برای او برگزید. برخی این گونه گزارش‌ها را ساختگی خوانده و دلایلی در رد آن برشمرده‌اند.

امام حسین(ع) فرزند امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) و نوه حضرت محمد(ص) است. او از خاندان بنی‌هاشم و از قبیله قریش است. امام حسن مجتبی(ع)، حضرت عباس(ع)، محمد بن حنفیه از برادران و حضرت زینب(س) از خواهران او هستند.

کنیه او ابوعبدالله» است. ابوعلی، ابوالشهداء (پدر شهیدان)، ابوالاحرار (پدر آزادگان) و ابوالمجاهدین (پدر جهادکنندگان) از دیگر کنیه‌های او است.

حسین بن علی(ع) القاب فراوانی دارد که برخی از آنها با القاب برادرش امام حسن(ع)، مشترک است؛ مانند سید شباب أهل الجنة (سرور جوانان اهل بهشت). برخی دیگر از القاب او عبارت‌اند از: زکیّ، طیب، وفی، سید، مبارک، نافع، الدلیل علی ذات اللّه، رشید، و التابع لمرضاة اللّه. ابن طلحه شافعی لقب زکی» را مشهورتر از دیگر القاب و لقب سید شباب أهل الجنه» را مهم‌ترین آنها دانسته است. در بعضی احادیث حسین(ع) با لقب شهید یا سیدالشهداء خوانده شده است. ثارالله و قتیل العبرات از دیگر القابی است که در برخی زیارتنامه‌ها برای او ذکر شده است.

در روایتی از پیامبر(ص) که بسیاری از منابع شیعه و اهل سنت نقل کرده‌اند آمده است: حسین سِبطٌ مِن الاَسباط(حسین یکی از اسباط است.) سبط در این روایت و همچنین در برخی آیات قرآن را به معنای امام و نقیبی دانسته‌اند که از طرف خداوند برگزیده شده و از نسل پیامبران است.

پیامبر او را به نام پسر دوم هارون، شَبیر، حسین نامید

. بنابر برخی روایات، امام علی دوست داشت که او را حرب بنامد، اما در نام‌گذاری بر پیامبر پیشی نگرفت .

 بنابر روایات دیگر، نخست امام به نام عمویش، جعفر طیار که در آن زمان هنوز در حبشه بودــ جعفر نامیده شده بود، اما پیامبر نام او را به حسین تغییر داد. 

 اما بنابر روایات شیعی، پیامبر بدواً و پیش از آن‌که نامی برای او انتخاب شود نام حسین را به امر خدا بر آن حضرت نهاد. 

 برای نقد محتوایی روایات دیگر به باقر شریف قرشی رجوع کنید 

 در برخی روایات تأکید شده است که نام‌های حسن و حسین از اسامی بهشتی بوده و پیش از اسلام سابقه نداشته‌اند.

نقش.امام سوم شیعیان

نام.حسین بن علی

کنیه.اباعبدالله

زادروز.۳ شعبان، سال ۴ قمری.

زادگاهمدینه

مدت امامت.حدود ۱۰ سال (از ۵۰ تا ابتدای ۶۱ق.)

شهادت.۱۰ محرم (عاشورا)، سال ۶۱ قمری.

مدفنکربلا (حرم امام حسین(ع))

محل زندگیمدینه، کوفه

لقب ها. سید الشهدا، ثار الله، قتیل العبرات

پدر.امام علی(ع)

مادر.حضرت فاطمه(س)

همسرانرباب، لیلا، ام اسحاق، شهربانو(اختلافی)

فرزندانامام سجاد، علی اکبر ، علی اصغر، سکینه، فاطمه، جعفر

طول عمر.۵۷ سال